Emekli olmadan evimi arabamı da vardım..Dört çocuğum var, onları da hiç tatmıştım" Anlatırken gözleri yerde kendi başına ayaktaydı... Bir ben, bir hanım, bir tas çorba, bir tas yoğurt, biraz turşu.. Gahersiz (kahırsız) ayağımızı uzatıp yaşardık. Ama daha ne yaşımız var ne yasımız çok şükür. Hanım gezelim ne işimiz var der, Yok dedim.. Paramız var yahu elimiz ayağımız devam ederken şu dolucalara karşı der, yok derdim.. Yürü der, Yok derdim. Beş lira harçlık ister, iki lira verirdim.. Neden bilmem onun istediği kanalı bile açmazdım.Son beş altı senedir de onunla uyumazdım.. Telefonla konuşsa uzatma, Bir komşuya pişirip vermek isterdim..
devamı için görselelre tıklayarak ilerleyiniz
