Yaşlı adam gülümsedi:
“İyi bir evlat olman… benim sana bırakabileceğim en büyük miras.”
Bir yıl sonra Hasan Bey, uykusunda sessizce hayata veda etti.
Fotoğrafı, tapunun yanına konuldu.
O fotoğraf, kuşaklar boyunca sürecek bir gerçeği hatırlatıyordu:
> “Fedakâr bir evladın sevgisi, dünyanın bütün servetlerinden daha değerlidir.”
Emre arsayı hiç satmadı.
Oraya küçük bir ev yaptı ve adını “Hasan Evi” koydu.
Yoksul gençlere ücretsiz eğitim verilen bir yer haline getirdi.
Babası ona zenginlik değil, sevgiyle kazanılmış bir miras bırakmıştı —
ve o miras, hâlâ yaşamaya devam ediyordu.
