Köyde yaşıyorduk biz karı koca, çocukları evlendi şehre gitti, bizde gidelim dedim hanıma olmaz ben yapamam oralarda dedi. İkide bir her konuşma da sende git çocuklarla deyip duruyordu o ısrar edince tamam gideyim dedim ama yalan yok içime bir kurt düştü.
Yarın aksama otobüs bileti aldım dedim, iyi yaptın dedi çok sevindi hanım ertesi gün çantamı hazırladı erkenden çocuklar içinde kışlık yiyecek bir şeyler koymuş verdi elime. Giderken sarıldım hanıma kendine iyi bak dedim birazda para bıraktım çıktım yola. Otobüsün yanına vardım bir aklım bin git diyordu bir aklım geri dön bakalım neyin nesi bu iş diyordu, biraz düşündükten sonra geri dönmeye karar verdim. Kasabada biraz bekledim iki saat sonra son minibüsle köye geri döndüm, evin önüne gittim bizim yatak odasının ışığı hala yanıyordu kapıyı sessizce açtım odadan hanımın sesleri geliyordu, kapıyı hafifçe aralarım birde ne göreyim aman Allahım
Kapıyı hafifçe araladım hanım yatsı namazını kılmış seccadenin üstünde dua ediyordu. Beni görünce birden korktu ayağa kalktı ne oldu bey neden gitmedin bir şey mi oldu dedi. Hayır hanım aklım sende kaldı seni burada yalnız bırakıp gidemedim kızma bana dedi. Ben öyle deyince hanım ağlamaya başladı.
Bey bende seninle gelmek evlatlarımı torunlarımızı görmek isterim tabi ama gelinler pek hoşlanmıyor gitmemizden kocalarıyla tartışıyorlar okullarımız zor durumda kalıyor onun için ikimiz bir yük olmayalım dedim ama sana da söylemek istemedim üzülme diye” Madem öyle bana niye git dedin beni niye göndermek istedin hanım ” Evlatlarımızın torunlarımızın sevdiği tarhanaları reçelleri yapmıştım onları götür istedim bey ” Siz siz olun annenize babanıza öf bile demeyin. Allah hepimize hayırlı evlat versin….
