Zarfı açtığında, içinde bir banka hesap cüzdanı, birkaç tapu ve annesinin el yazısıyla yazılmış bir mektup buldu. Mektupta şunlar yazıyordu: "Yasin’im, benim biricik oğlum. Hayatım boyunca senin için çalıştım, didindim. Baban vefat ettiğinde elimde avucumda bir şey yoktu, ama alın terimle, gece gündüz çalışarak bir şeyler biriktirdim. Bu ev, bu tapular, bu hesap... Hepsi senin geleceğin için. Ama bil ki, hiçbir servet bir annenin sevgisinden daha değerli değildir. Umarım bir gün bunu anlarsın. Seni hep sevdim, oğlum." Yasin, mektubu okurken gözyaşlarına boğuldu. Banka hesabında, annesinin yıllarca biriktirdiği, hiç kimseye bahsetmediği yüklü bir miktar para vardı. Tapular, İstanbul’un farklı yerlerinde birkaç arsaya ve bir daireye aitti. Çiğdem Hanım, oğlunun geleceğini garanti altına almak için gece gündüz çalışmış, kendi ihtiyaçlarını hep ertelemişti.
