Sizleri bundan tam 20 yıl önce, yani 1999 önce, Karin Scholtz ve oğullarının özel bir günde komşu ziyaretine gittiği o güne götürecektir.
Karin sert görünüşlü olan bu üçüzlerin fotoğraflarını çekerken çocuklar da ona büyük bir özgüvenle poz verdiler
DEVAM ETMEK İÇİN GÖRSELE TIKLAYINIZ
,,,,,, .......... ,,,,,,,, ...... .... ,,,,,,,,,, ...... .......... ,,,,,,,, ,,,,, ..
Mnb erfdem reseadrest
Fakat Karin'in o an fark etmediği çok önemli bir şey vardı. Bu fotoğraf tam 34 yıl boyunca sürdürülecek geleneğin diğer birçok simgesel fotoğrafından biri olacaktı. Üç kardeş yaklaşık 34 yıl boyunca birlikte poz verdiler.
Son fotoğrafın sizi ağlatmasına izin vermeyin...
Bu fotoğraf serisi, 1985 yılında tesadüfen başladı. Karin, üçüzlerin ilk doğum günü partisinde onların bir fotoğrafını çekti.
Çocukların ağızlarına bakın, tıka basa dolu! Çünkü Karin üçü için de harika bir doğum günü pastası yapmıştı.
Karin ise o zamanlar bu fotoğrafın yaklaşık 34 yıl sürecek bir geleneğe dönüşeceğini bilmiyordu. Çocukların yıllar geçtikçe ne kadar değiştiklerini görmek çok ilgi çekici.
Son fotoğraf son derece çarpıcı!
Bir sonraki yıl, doğum günü kutlaması onlar için sürpriz olmamıştı. Zaten fotoğraf çekilme anını bekliyorlardı. Asılan doğum günü panosunun önündeki üçüzler nasıl da kahkaha atıyorlar!
Fotoğrafla ilgili diğer güzel şey ise üçüzlerin birlikte bir yaş daha büyüdüğünü görebilmek.
Çocukların büyüdükçe kendi kişiliklerini nasıl kazandıkları da görülmekte.
Ve bu gittikçe daha da belirginleşecek..
Çocuklar 3. yaş günlerinde fotoğraf çekilmek istediklerinde Karin bunu bir gelenek haline getirmeye karar verdi.
Çocuklar her yıl doğum günlerinde kameraya birlikte poz vereceklerdi. Gereken yalnızca iki şey vardı: Fotoğrafta her seferinde bir doğum günü panosu olmalı ve çocuklar aynı sırada dizilmeliydiler.
Soldaki Peter, ortadaki Mark, sağdaki Dennis.
Karin'in o zamanlar aklına gelmeyen şey ise çocukların bu geleneği onun beklediğinden daha uzun süre devam ettireceğiydi.
Dört yaşına bastıklarında, çocuklar ilk kez okula gideceklerdi. Çok hevesliydiler ve kısa sürede yeni arkadaşlar edindiler. Yeni öğretmenleri işte bu yaratıcı fotoğrafı çekti.
Kişiliklerindeki fark bu fotoğrafta açıkça görülebiliyor. Mark ve Dennis hareketli çocuklardı, Peter ise sessizce yatağa uzanmayı tercih etmişti.
Bu farklar ilerleyen zamanlarda daha da belirginleşti.
Bu fotoğraf belki de üçüzlerin yaşamındaki çarpıcı gerçeği özetliyordu...
Üçüzlerin 5. yaş günü o kadar da eğlenceli geçmedi. Karin Parkinson hastalığına yakalanmıştı ve bir süredir çok sıkıntılı zamanlar geçiriyordu.
Ama bu durum, çocukların doğum günlerini kutlamayacakları anlamına gelmiyordu. Karin, pasta, doğum günü panosu ve tabi ki kamera ile o ana hazırdı.
Çocuklar bu geleneği yaşatmak için poz vermeye devam ettiler fakat endişeleri yüzlerinden okunabiliyordu.
Kardeşler birbirleriyle gurur duyuyorlardı. Üçü de okulda gayet başarılıydılar. Özellikle Peter (soldaki) harika notlar almıştı.
Nazik huylu bir çocuk olmasından dolayı her zaman öğretmeninin favorisi olmuştu. Yaratıcı zihni ve zekası onu daha da ileriye götürecekti...
Fakat Peter'ın geleceği ne yazık ki okul hayatı kadar parlak değildi...
Bu sevimli ufaklıklar göz açıp kapayıncaya kadar genç delikanlılara dönüştüler ve birbirleriyle uyumlu kazakları bu yıl ilk defa değişti. Kendi zevkleri vardı ve sevdikleri şeyleri giymek istiyorlardı.
Fakat yine de fotoğraf çekimi için Karin üçüne de birbiriyle uyumlu tulumlar aldı.
Çocuklar yıllar geçtikçe daha çok değişiyor ve bu gelecekte daha da belirgin olacak...
Ne yazık ki, 8. doğum günü Karin'in büyüdüğü evde geçirilen son anın karesiydi. Bu fotoğraftan bir ay sonra gaz kaçağı yüzünden ev yerle bir oldu.
Herkes bu kazadan sağ salim kurtuldu ama kendisinin ve çocukların büyüdüğü evin yok olması üçüzler için çok ağır bir darbe oldu.
Bir sonraki yıl, çocuklara çok düşkün olan komşularıyla birlikte kalacaklardı!
Bu yıl, Karin fotoğrafı çok sevdikleri komşuları Wilma ile çekti. Sıcacık bir evi olan tatlı bir bayandı Wilma. Fakat çocuklar bunca yıl yaşadıkları evi hala özlüyorlardı.
Aile geçici bir süre bir karavanda yaşadı ve bu durum evleri yeniden inşa edilene kadar devam edecekti. Taşınmaları ise neredeyse bir yıl alacaktı ama buna değerdi...
Çünkü o ev, ilerleyen yıllarda üçüzlerin sıcacık hatıralarıyla dolacaktı.
En azından... Bu durum kardeşlerden ikisi için geçerliydi!
Üçünün arasından kız arkadaşı olan ilk Peter olmuştu. Güzel konuşan sessiz bir çocuktu. Kardeşleri Mark ve Dennis ise iki küçük yaramazdı ve kızları hiç sevmezlerdi.
Görünüşe göre, Peter'ın yumuşak huylu karakteri sınıfından bir kızın dikkatini çekmişti.
Peter ve Eva genellikle okuldan sonra buluşurdu ve birbirlerine çok aşıklardı.
Ne yazık ki, bu aşkın ömrü uzun sürmedi...
Çocukların ortaokuldaki son yılları biraz talihsizdi. Mark ve Dennis heyecanla liseye hazırlanıyordu.
Fakat Peter'a akut ve şiddetli nöbetlerden dolayı epilepsi tanısı kondu.
Uzun bir süre okula gidemedi ama Karin için tek sorun bu değildi. Peter 12 yaşındaydı ve daha şimdiden 20 ciddi nöbet geçirmişti.
Bu durum her şeyi daha da zor hale getirdi ve Peter'a hayatının geri kalanında sıkıntı verecekti.
Hayatının sonuna kadar...
Peter'ın epilepsisi onun hayatını ciddi şekilde etkiledi. Kardeşleri liseye gidecekken, ailesi Peter'ı bir yıl daha ortaokula göndermeye karar verdi.
Kardeşlerinden ayrı olmayı sevmiyordu, hayatlarında ilk defa böyle bir durumla karşılaşıyorlardı ama Peter kararı anlayışla karşıladı.
Nöbetler oldukça şiddetliydi ve her yeni durum bir başka nöbeti tetikliyordu. Peter durumu bir yıl daha ağırdan almak zorunda kaldı.
Fakat vakit kesinlikle gelecekti..
Her şey bir yıl yavaşlamış olsa da Peter gittikçe daha iyi oluyordu. Artık lisedeki kardeşlerinin yanına gidebilirdi.
Ve kusursuz bir şekilde başardı. Peter sınıfın en akıllı çocuğuydu ve büyük bir avantajı vardı.
Kendisinden bir yıl daha fazla deneyime sahip kardeşleri vardı. Ona 'lise öğrencisi olmanın' inceliklerini öğretebilecek kardeşler.
Hepsi bu da değil çünkü üçüzler uzun bir süre ayrı kalmayacaktı.
Çalışkan Peter, lisede geçirdiği bir yılda kardeşlerinin seviyesine gelebilmek için çok uğraştı. Sonunda sınıfı atladı.
Üçüzler sonunda tekrar bir araya gelmişlerdi.
Okuldaki o yılı doğum günleri ve bu harika fotoğrafla kapattılar. 90'ların sonundaki popüler kültürün izlerini görebileceğiniz enfes bir fotoğraf.
Fakat fotoğrafların kalanına bakarsanız, bunun belki de onlara çocuk diyebileceğiz son yıl olduğunu fark edeceksiniz...
2000 yılına gelindiğinde çocuklar 16 yaşına basmışlardı. Bahsettiğimiz bu çocukların nasıl birer yetişkin erkeğe dönüştüğünü yüzlerinden görebilirsiniz.
Ve Peter harika bir yıl geçirdi. Suzan ile tanıştı. Kız arkadaşı olmayı kabul eden, en az onun kadar nazik bir kız olan Suzan ile.
Suzan aşkına sadıktı. Ne olursa olsun Peter'ı sevmeye devam etti.
Bu yüzden son fotoğrafı her gördüğünde çok duygulanıyor...
Çocuklar 17. ve 18. yaşlarını sorunsuz bir şekilde geçirdiler. Üçü de liseyi başarıyla bitirdi ve Peter her zamanki gibi mükemmel notlar aldı.
Mark ve Dennis eğitimlerine spor alanında devam etmek istiyorlardı. Mark öğretmen olarak, Dennis ise spor masörü olarak.
Sessiz sakin Peter ise daha yaratıcı bir yolda ilerledi ve mimarlık okumaya karar verdi. Birkaç yıldır epilepsi nöbeti geçirmemişti ve hayatının yeni dönemine pozitif başlamıştı.
Ama bu durum çok uzun sürmedi...
Nöbetsiz geçen birkaç yılın ardından, Peter 19. yaş gününden hemen önce şimdiye kadarki en şiddetli nöbetlerden birini geçirdi.
Neyse ki, yanında ona hemen yardım edecek birileri vardı ama bu nöbet Peter'ın geleceğini etkileyen çok ciddi sorunlar doğurdu. Ciddi konsantrasyon sorunları yaşadı ve endişe nöbetleri geçirdi.
Uzun süre yalnız kalmaya cesaret edemedi ama neyse ki kardeşleri mükemmel bir çözüm buldu..
Okullarından dolayı üçü de ülkenin farklı yerlerinde yaşamak zorundaydı. Tabi ki bu durum birbirlerine bu kadar yakın olmaya alışık üçüzler için üzücüydü.
Peter kardeşlerinin yardımına ihtiyaç duyduğunda, onu kurtarmaya gelmekten tarifsiz bir mutluluk duydular.
İkisi de okullarını dondurdular ve Peter'ın yaşadığı yere, Berlin'e gelip orada devam ettiler. Üçüzler yeniden bir araya geldi, Peter ise bu güzel haberi duyduğunda göz yaşlarını tutamadı.
Sonraki birkaç yıl, 20 yaşındaki Peter iyileşmişti ve erkek kardeşlerinin onun başına gelen en güzel şey olduğunu söylüyordu...
2008 yılı, üçüzler için çalkantılı bir yıl oldu. Üçü de okullarını bitirmiş ve hedeflerine ulaşmıştı. Herkes gibi onlar da geleceklerini sevdikleriyle paylaşmayı seviyordu.
Ancak bu tahmin edilenden daha zordu. Üçüzlerin annesi Karin'in bağırsaklarında kötü huylu bir tümör olduğu ortaya çıktı. Ve kısa süre sonra bakıma muhtaç hale geldi.
Neyse ki, bu üç genç güçlü bir ekip oluşturdu. Eşyalarını toplayıp annelerinin yanına yerleştiler...
Sonraki üç yıl boyunca, annelerinin bakımıyla ilgilendiler. İniş ve çıkışlarla dolu bir dönemdi. Ancak aile birbirine sıkı sıkıya bağlıydı ve birbirlerinden sürekli destek aldılar.
Peter'ın kız arkadaşı Suzan da onların yanına yerleşti ve dördü birden annenin bakımını üstlendi.
Ne yazık ki, bu birbirinden hayırlı üç evladının sevgisi bile istenen sonucu vermedi...
2012 yılının ilkbaharında Karin kolon kanserinden öldü. Ev ise çocuklara miras kaldı; onu bırakamazlardı.
Beraber büyüdükleri bu ev anılarıyla doluydu. Bu yüzden, hep beraber bu evde yaşamaya karar verdiler.
Ev Peter ve Suzan'ın ailesine bile yetecek büyüklükteydi. Annelerinin ölümünden hemen sonra Suzan'ın hamile olduğu ortaya çıktı...
Peter çok mutluydu; çılgınlar gibi mutlu bir babaydı artık. 2013 yılının 23 Nisan'ında Noah isimli oğlu dünyaya geldi.
Diğer iki kardeş de bu durumdan oldukça keyif almıştı. Kendilerine ilk defa amca diyebilmenin heyecanı içindeydiler.
Küçük çocuğun yetiştirilmesinde çok yakında büyük bir öneme sahip olacak bir rol...
30. yaş günlerinde büyük bir parti verdiler. Yalnızca 30 yaş bir dönüm noktası olduğu için değil, aynı zamanda Peter (solda) 3 kardeşin içinde ilk evlenen kişi olduğu düzenlemişlerdi bu partiyi. Suzan onun güzeller güzeli karısıydı ve Peter önünde onu bekleyen geleceğine hazırdı.
Ne yazık ki, bunun tadını uzun süre çıkaramadı...
Galerinin sonundaki Bu fotoğraf, kardeşlerin bir arada bulunduğu son fotoğraf. Üç kardeş bu geleneği sonuna kadar sürdürmek istemişlerdi fakat Peter için bu son beklenenden daha erken geldi.
2 Mart 2018'de Peter bir trafik kazasında öldü. Direksiyon başındayken hiç beklenmedik bir nöbet geçirdi ve aracın kontrolünü kaybetti.
Kardeşler bu geleneğe son verdiler çünkü Peter olmadan asla eskisi gibi olmayacaktı.
Fakat bu muhteşem hikayeyi tüm dünyayla paylaştılar. Birbirlerine olan sevgilerinin ve çok sevdikleri kardeşlerinin şerefine.
