Adamın birisi arabasıyla yolda giderken aniden önüne fırlayan bir genç kıza çarpıyor; kız 14-16 yaşlarında filan. Hemen arabasına atıp hastaneye götürüyor ve sağlığından endişelendiği için bekleme salonunda bekliyor. Derken, doktor görünüyor ve kızın sağlığının iyi olduğunu ama kötü bir haberi olduğunu, karnındaki bebeğin düştüğünü söylüyor.
Ayrıca, kızın yaşı da küçük olduğu için polisi beklemesini istiyor. Adam polisi bekleyip, durumu anlatıyor. Babasının kendisi olmadığını söylüyor. Ancak kız, kendine geldiğinde adamı yalanlıyor ve babasının o kişi olduğunu çarpma hikayesinin palavra olduğunu söylüyor. Zannediyorum kız bebeğin hesabını ailesine veremeyecek durumda ve korumak istediği bir arkadaşı falan olabilir, neyse, o anda bu hikayeye devam etmenin iyi olacağını düşünüyor.
Kız tabii her şeyi bilmiyor, adam hemen tahlil yapılmasını istiyor haklı olarak ve tahlil sonucunda beklenildiği gibi yırtıyor. Ancak doktor tahlil sonucunu adama söylerken, evet bebek sizden değilmiş, yalnız zaten bebeğiniz olması imkansızmış, çünkü sizin probleminiz var, doğuştan kısırsınız diyor. Adam bunu duyunca şaşkınlık geçiriyor oluyor çünkü iki tane kocaman çocuğu var (25 yaşlarında falan bir kız, bir erkek çocuklarmış).
Karısını dava ediyor ve karısı, kocasını çok sevdiğini, zamanında çocuk sahibi olamadıkları için büyük sorunlar yaşadıklarını, onu kaybetmek istemediği için çocukları adamın en yakın arkadaşından yaptığını itiraf ediyor. Tabii boşanıyorlar ve adam kendisinin zannettiği çocuklarını 25 yıl yetiştirdikten sonra evlatlıktan reddediyor, arkadaşıyla arası açılıyor. Yani demem şu ki, gerçeklerin zamanı geldiğinde ortaya çıkma gibi kötü bir huyu vardır.
