BİR ANNENİN ÇOCUĞUNA BEDDUASI
Günlerden bir gün evimin temizliğini yapar iken minik çocuğum geldi camdan oluşturulan şaheser bir parçayı düşürerek kırdı. Öyle sinirlendim ki hiçte o kadar sinirlenmemiştim zira o benim en sevdiğim annemin kıymetli hediyesiydi. Gözüm gibi bakardım. O anda sinirden ağzımdan (Rabbim üzerine duvar yıksın da kemiklerin kırılsın) deyiverdim.Aradan uzun vakit geçti o bedduayı unuttum göğe çıkıp da melekler amin dediğini bilmiyordum.
O minik çocuğum büyüdü kardeşleri ile birlikte ve o benim en sevdiğim çocuğumdu üzerine çok titrerdim rüzgarın esintisinde bile korkardım ona ve o bana en çok iyilik yapandı kardeşlerinin içersinde okudu, memur oldu ve ona gelin aramaya koyuldum. Babasının eski bir evi var onu yıkıp da yeni bir ev gerçekleştirmek istiyordu. Oğlum babası ile birlikte o eski eve gittiler o anda olanlar esasen olmuştu
Babasının eski bir evi var onu yıkıp da yeni bir ev gerçekleştirmek istiyordu. Oğlum babası ile birlikte o eski eve gittiler o anda işçilerde yıkma hazırlığında imişler o iş içerisinde oğlum babasında uzaklaşır işçilerde onun orada olduğunu fark etmezler ve duvar üzerine düşer. Bağırır bağırmaz sesi kesilir herkes onu enkazın altından çıkartmaya çalışırlar ama o cam gibi ezilmiştir, kimse yardım edemiyordur ambulans gelene kadar. Hastaneye zorlukla götürürler.Eşim beni arayıp haberi verdiğinde gözümün önünde o beddua ettiğim gün canlanıverdi. Bayılana kadar ağlamışım kendimi hastanede buldum. Oğlumu görmek istediğimi söyledim. Gördüm onu ama keşke görmez olaydım. Sanki bedduam tutmuştu, zira ebeveynlerin bedduası kabul olunurdu.
O anlarda kalp cihazı durdu
O anlarda kalp cihazı durdu son nefeslerini vermeye başladı. Var sesimle bağırdım haykırdım ağladım, keşke yaşama dönse tüm eşyalarımı kırsa onu kaybetmesem. Keşke dilim kopsaydı da o bedduayı söylemeseydim keşke…keşke. demekle olmuyordu.Siz ebeveynlere sesleniyorum, çocuğunuza kızdığınızda beddua etmeyin lütfen Tanrı mühlet sunar ihmal etmez, kabul eder duayı da bedduayı da.
Asla Yalan Söyleme
