Bir Çocuğun Sessiz Hikâyesi: Hepimiz İçin Bir Hatırlatıcı
O an, hastanenin steril ortamında zaman adeta durmuş gibiydi. O incecik çocuk… Varoluşu, tüm bu karmaşanın içinde bir dönüm noktasıydı. Kendi hayatlarımızın karmaşasında kaybolmuşken, bu küçük bedenin varlığı, hayatın ne kadar kırılgan olduğunu acı bir şekilde hatırlatıyordu.
Her birimiz, bu dünyada yalnızca birer birey olarak, kendi yüklerimizi taşımanın derdindeyken, başka birinin acısını görmek ruhumuza derin bir acı bıraktı. Bir başkasının yalnızlığını hissetmek, kalplerimize ağır bir sorumluluk yükledi.
Bir Bağ Kurma Arayışı
Bu çocuğun hikâyesinin, tüm bu karanlıkların arasında bir ışık olabileceğini düşündüm. Onun gözlerindeki kaybolmuş umutları gördükçe, sanki herkesin içindeki kayıp parçaları bulmasına yardımcı oluyordu. O çocuk, yalnızca bedensel varlık değil; toplumsal bir anlam taşır gibiydi. Her bireyin içinde toplumsal aidiyetin ne demek olduğunu sorgulatan bir varlık.
