Hastane kapıları aniden açıldı ve içeriye incecik, yıpranmış kıyafetler giymiş bir çocuk girdi. O an, zaman sanki durdu; bekleyenlerin gözleri üzerinde yoğunlaştı. Sanki bu çocuk, bir umut ışığı ya da karanlığın içinden fışkıran bir hayalet gibi görünüyordu. Yalnızlığı, odanın soğuk havasında bile hissedilirken, herkesin meraklı bakışları arasında yürümeye devam etti. Adımları, eski bir melodinin tınısı gibi yankılandı; belki de içindeki acıyı dile getiriyordu. Kafasındaki düşünceler, belki bir kaç saniyelik sessizlikte, hayatının ağır yükünü taşıyordu. Herkesin içindeki merak, bir soru işareti gibi dolanıyordu: Bu çocuk burada ne arıgordu?..Devamını yan sayfadadır geçmek için görsele do/ku.nun
