İstanbul’un Karacaahmet Mezarlığı’nda bir pazar günü, Koç Holding’in acımasız başkanı Kemal Demir, diz çökerek karısı Mira’nın mezar taşını okşuyordu. Yüzünde yıllardır kimsenin görmediği bir hüzün vardı. Onu trafik kazasında kaybedeli bir yıl olmuştu ama acısı hâlâ tazeydi. Sessizliği ise iki küçük kızın sesi bozdu: “Burası bizim annemizin yeri.” Kemal başını kaldırdığında karşısında kirli ve aç ikiz kızlar gördü. Daha önce hiç görmediği bu çocukların gözlerinde bir şey vardı: tanıdık bir bakış, bir parıltı.
Kemal’in hayatı, şirket toplantıları, hisse senetleri ve başarıdan ibaretti. Yıllarca Mira ile aynı evde yaşarken bile ona yabancılaşmıştı. Mira’nın hamileliğinden haberi yoktu; evlilikleri dışarıdan mükemmel görünse de, aralarındaki mesafe büyümüştü. Bir gün avukatı Burak Deniz ona Mira’nın hamilelik fotoğraflarını ve ikiz kızlarının koruma sisteminden kaybolduğunu söylediğinde, Kemal’in dünyası başına yıkıldı. O an mezarlıkta gördüğü kızların kim olduğunu anlamıştı. Kızlarını bulmalıydı.
Çocuk koruma dairesinden Ayşe Sönmez, Kemal’e kızların izini sürdüklerini, Mira’nın barınaktaki günlüğünden ve çocukların ona olan özleminden bahsetti. Selin ve Zeynep, annelerinin fotoğrafını bir kolye içinde saklıyor, mezarlıkta babalarını bekliyorlardı. Kemal, kızların ona güvenmesini sağlamak için öncelikle kendini değiştirmesi gerektiğini fark etti.
Bir gece, mezarlık yakınındaki bir parkta, Mira’nın fotoğrafının olduğu küçük kolyeyi buldu. Kızları annelerinin hatırasına sarılmış, hayatta kalmaya çalışıyordu. Kemal, hayatındaki tüm başarıların ve servetin, şimdiye kadar kaçırdığı gerçek sevgi ve aile yanında hiçbir anlamı olmadığını anladı.
Kızlarıyla ilk buluşmasında Selin utangaç, Zeynep ise meydan okuyan bir bakışla sordu: “Annemiz öldüğünde neredeydiniz?” Kemal, ilk kez dürüst oldu: “Sizin varlığınızdan haberim yoktu. Çok meşguldüm, bu benim hatamdı.” Zeynep güvenmek istemiyordu, Selin ise umut doluydu. Kemal, onları evine davet etti. Zeynep “Beğenmezsek gidebilir miyiz?” diye sordu. Kemal, “Evet, istediğiniz zaman,” dedi. İlk kez kontrolü bırakıp gerçek bir baba olmayı seçti.
