Merhabalar yarin benim
İbretlik Merhabalar yarın benim 1. Evlilik yıl dönümüm..
Merhabalar yarin benim 1. E.vlilik yil donumum. Ne yazik ki hayal ettigim gibi olmayacak. Esimle cok severek evlendik. Hersey cok guzel gidiyordu ta ki 04.06.2015′ e kadar. Bacaklarimda bir kac mo.rluk olusmustu. Esimin israriyla has-taneye gittik. Ben cok onemsemiyordum. Ka-nsizliktan dolayidir diye dusundum ama ne yazikki oyle olmadi lö-semi oldugumu soylediler. Bir cesit kan ka-nseri iste. Dunya basima yikilmisti. Ustelik biraz daha gec kalsaymisim cok ko.tu seyler olabilirmis. Apartopar hastaneye yattim o gun. Sabaha kadar uyuyamadim. Esime o gun bosanalim dedim. Inanin o kadar farkli bir psikolojiki bu anlamanizi bekleyemem.
..HABERİN DEVAMINI OKUMAK İÇİN FOTOĞRAF ÜZERİNE T’IKLAYINIZ..
Neden benle bu c.ileyi ceksin onun ne sucu var diye dusunuyordum onu bu bilinmezlige su.ruklememin ne anlami vardi ama esim o gun bana daha once ki sarilmalarindan cok daha farkli sarildi evet bu adam benim esim yol arkadasim d-ert ortagim dedim. Bir an olsun yanimdan ayrilmadi. Artik hematoloji servisindeki hastalar doktorlar hemsireler taniyordu o kadar yani. Kemoterpiler nedeniyle agresif olup kaba davraniyordum hic birgun bunlari umursamadi. 9 eylulde kardesimden alinan ilikle nakil oldum. Bakalim bu uzun bir surec umarim Rabbim beni esime bagislar… Önemli Olan Adam Olmak Değildir; “Adam Kalmak”tır! Adam Olmak İçin Değil, Adam Kalmak İçin Çalış; Adam Kalmak İçin Yaşa…
Koca Seyit Bilinmeyen Hikayesi..
Köyünde onu herkes oldü bilmektedir. Çanakkale’den Havran’daki köyüne kadar 145 kilometreyi 13 günde yayan yürür. Geldiğinde evine giremez. Çünkü 9 yılda belki karısı, yeniden evlenmiş olabilir. Akşamdan geldiği evini sabaha kadar göz hapsine alır. Sabah koyunları çıkarmaya gelen bir akrabası ile karşılaşır:
“- Sen kimsin?
- Ben, Seyit...
- Biz seni öldü biliyoruz.
- İşte sağ döndüm. Benim hanım evli mi?
D’evamını O’ku ==>>
Koca Seyit Bilinmeyen Hikayesi
Koca Seyit Bilinmeyen Hikayesi..
Köyünde onu herkes oldü bilmektedir. Çanakkale’den Havran’daki köyüne kadar 145 kilometreyi 13 günde yayan yürür. Geldiğinde evine giremez. Çünkü 9 yılda belki karısı, yeniden evlenmiş olabilir. Akşamdan geldiği evini sabaha kadar göz hapsine alır. Sabah koyunları çıkarmaya gelen bir akrabası ile karşılaşır:
“- Sen kimsin?
– Ben, Seyit…
– Biz seni öldü biliyoruz.
– İşte sağ döndüm. Benim hanım evli mi? Devamını Oku…Ayrıntılar diğer sayfada haberimiz detayındadır..HABERİN DEVAMINI OKUMAK İÇİN FOTOĞRAF ÜZERİNE T’IKLAYINIZ..
Koca Seyit Bilinmeyen Hikayesi
1889 yılında Balıkesir’in Havran ilçesine bağlı Manastır köyünde dünyaya gelen Seyit Ali Çabuk, 276 kilogram ağırlığındaki topu tek başına kaldırıp İngiliz gemisini denizin dibine indiren kahraman. İşte bilinmeyen hikayesi… 1889 yılında Balıkesir’in Manastır köyünde dünyaya gelen Seyit Ali Çabuk, Yörük çocuğudur. 1909 yılında askere çağrılır. 1912 yılında Balkan Savaşı’na katılan Seyit Ali, 1914 yılında Çanakkale’de topçu er olarak görev almaya başlar. 18 Mart 1915 tarihinde düşman kuvvetleri Çanakkale Boğazı’nı geçmek için harekete geçer. Queen Elizabeth zırhlısının attığı top mermisi Mecidiye Tabyası’nı adeta yok eder. Kritik öneme sahip olan tabyada yalnızca bir komutan ve 2 er alır, erlerden birisi Seyit Ali’dir.
Ocean gemisi, Seyit Ali’nin tek başına taşıdığı tam 276 kiloluk mermi ile vurulur. İsabet alan Ocean gemisi bir süre suda sürüklendikten sonra Nusret gemisi tarafından döşenen mayınlara çarparak boğazın karanlık sularına gömülür. Seyit Ali’ye gösterdiği kahramanlıktan ötürü onbaşı rütbesi verilir aynı zamanda çift tayın ile ödüllendirilir. Lakin Seyit Onbaşı, çift tayını boğazından geçmediği için istemez. 1918 yılında Seyit Onbaşı’nın 9 yıllık askerlik görevi sona erer ve terhis olur. Koca Seyit Bilinmeyen Hikayesi Köyünde onu herkes öldü bilmektedir. Çanakkale’den Havran’daki köyüne kadar 145 kilometreyi 13 günde yayan yürür. Geldiğinde evine giremez. Çünkü 9 yılda belki karısı, yeniden evlenmiş olabilir. Akşamdan geldiği evini sabaha kadar göz hapsine alır. Sabah koyunları çıkarmaya gelen bir akrabası ile karşılaşır: “- Sen kimsin? – Ben, Seyit…
Koca Seyit Bilinmeyen Hikayesi Köyünde onu herkes öldü bilmektedir. Çanakkale’den Havran’daki köyüne kadar 145 kilometreyi 13 günde yayan yürür. Geldiğinde evine giremez. Çünkü 9 yılda belki karısı, yeniden evlenmiş olabilir. Akşamdan geldiği evini sabaha kadar göz hapsine alır. Sabah koyunları çıkarmaya gelen bir akrabası ile karşılaşır: “- Sen kimsin? – Ben, Seyit… – Biz seni öldü biliyoruz. – İşte sağ döndüm. Benim hanım evli mi? – Hayır evli değil. Bir çocuğun var içeride, çocuğu korkutursun. Bağırarak git, haberi olsun.” Kapıdan eşinin ismini seslenir. 8 yaşında bir kız çocuğu kapıya gelir. -“Anne” diyor, “kapıda sakallı biri var korktum.” Annesi geliyor kapıya bakıyor ki, adamı. -“Korkma kızım o senin baban.” Ve 9 yıl sonra kızıyla böyle tanışıyor. O kız, sonradan nine olduğunda torunlarına, -“Baba deyip de bir müddet kucağına oturamazdım” der. * Koca seyit namı, Seyit Ali Çabuk tam adı. Çanakkale’de 276 kiloluk top mermisini tek başına sırtlayıp İngiliz zırhlısını vuran kahraman. 1889’da Balıkesir’in Havran ilçesine bağlı bir orman köyü olan Manastır köyünde doğan Seyit Ali, Yörük çocuğudur. Mavi gözlü ve ufak tefektir. Gariban Anadolu köylüsü. Keçi güder arada kaçak odun kömürü yapar satar. 1909’da askere gider. 1912’de Balkan Savaşı’na katılır. 1914’te Birinci Dünya Savaşı başlayınca Çanakkale cephesinde topçu eri olarak bulundu. 18 Mart1915’te Müttefik donanması Çanakkale Boğazı’nı geçmek için saldırıya geçti. Bu sırada Seyit Ali, Rumeli Mecidiye Tabyası’nda görevlidir. (Savaşın en kritik anlarından birinde Queen Elizabeth zırhlısından atılan bir top mermisi Mecidiye Tabyası’na isabet eder. Mecidiye Tabyası’nın pozisyonu çok kritiktir. Boğazdan geçen düşman savaş gemilerini vurmak üzere oradadır. Ve hedef alınan tabyada geriye sadece iki er ve tabya komutanı kalmıştır. Bu erlerden bir tanesi Seyit Ali Çabuk’tur. Seyit, 276 kiloluk bir mermiyi, mataforası yani vinci bozuk olan topçu bataryasına tek başına sırtlayarak yerleştirmeyi başarır. Ve Ocean gemisini dümen sisteminden vurmayı başarır. Ocean daha sonra sürüklenir ve Nusrat’ın döşediği mayınlardan birine çarparak batar. Bu başarısından ötürü onbaşı rütbesine yükseltilmiş bir de ödül olarak çift tayın verilmiş. O da bir hafta sonra kursağından geçmeyince istememiş. Seyit Ali, 1909’da gittiği askerden, 1918’de onbaşı olarak döner. 1915’teki zaferden sonra 3 yıl daha Çanakkale’de askerliğe devam eder. 1918’de terhis olur. BİR TEK ATATÜRK HATIRLAR Koca seyit, harpten döndükten sonra burada köyünde kimseye savaş ile ilgili bir şey anlatmaz. 9 yılda yaşadıklarını kendine saklar. Kolay değil, yaşanan olaylar, büyük travmalar yaratmıştır muhtemelen. 1929’da Gazi Mustafa Kemal Atatürk, bir açılış için Havran’a gelir. Açılıştan sonra Havran Nahiye Müdürü’ne der ki, “Burada bir Seyit Onbaşı olacaktı onu görmem lazım.” Ancak Havran Nahiye Müdürü, Seyit Onbaşı’nın hangi köyde olduğunu bilmez. “Buluruz tabii Paşam” deyip, Edremit askerlik şubesinden Seyit’i sordurur. Manastır köyünde bulunur. Şubeden 2 jandarma görevlendirilip salınır. Sabah çıkan jandarmalar akşamüstü köye gelir. Kocaseyit, dağa kömüre gitmiştir. Jandarmalar evinin önünde akşama dek bekler. Akşam geç saatte evine gelen Seyit, jandarmayı görünce, kaçak kömür için geldiklerini sanır. Ama bozuntuya vermez. Askerlere “suçum ne ki” diye sorar. “Hayır, suçun yok biz seni bekliyoruz. Seni Paşa çağırıyor.” Seyit, sevinir. Gece yarısı vardıklarında nahiye müdürü, Seyit’i perişan vaziyette görünce, önce onu bir güzel yıkatır, berberde saç sakal traşı yaptırır. Sabah da elbisesini verir. Atatürk’ün yanına çıktığında, biraz sohbetten sonra Paşa ‘ne istersen, iste sen büyük kahramanlık yaptın’ der. Maaş bağlatılmasını teklif eder. Seyit Ali, “Hayır paşam” demiş, “biz görevimizi yaptık maaş için değil” der. Tek bir isteği olur Atatürk’ten, “Ben dağda kaçak odunla kömür imal ediyorum. Havran ve Edremit’te gece kaçak satıyorum. Senin emrinle o dağdaki ormancılar baltamı almasa. Rahat çalışsam, maaş da istemem” Atatürk, nahiye müdürüne talimat verir, Seyit’e dokunulmasın diye. Ancak iki yıl sonra yeni gelen nahiye müdürü bu emri uygulamaz, Seyit’e pek rahat verilmez. Seyit Ali Onbaşı, bir süre daha dağda odun kömürü yapar. Yaşlanmaya başlayınca zorlanır, Havran’da bir fabrikada hamallığa başlar. Seyit Ali Çabuk, 1939’da 50 yaşındayken, zatürreye yakalanır ve yaşamını yitirir. Köyündeki mezara gömülür.
