“Vahap’ı kaybetmek istemiyorum,” diye devam etti. “Ama onun bu şüpheleri yüzünden evliliğimiz mahvoluyor. Eğer bana yardım edersen, bu işin sonunu getirebiliriz.”
Düşünceler beynimde dolaşıyordu. Ne yapacağımı bilmiyordum, ama bir karar vermem gerektiği kesindi.
Kapıdan çıkarken patronumun eşi arkamdan son kez seslendi: “Unutma, doğru olanı yap.”
Artık dışarıdaydım, arabaya binip düşünceler içinde kaybolmuştum. Patronumu mu aramalıydım, yoksa bu işin nereye varacağını mı izlemeliydim?
