Metin Akpınar ve Kızı

82 yaşındaki Metin Akpınar'ın evlilik dışı ikiz kızları olduğu ortaya çıktı. 35 yaşındaki Duygu Nebioğlu, bir yıl önce Metin Akpınar'a açtığı babalık davasını kazandı. Nebioğlu, yaşadığı süreci ve dava açma nedenini Kanal D'de yayınlanan ve sunuculuğunu Hakan Ural ile Nur Tuğba Namlı'nın yaptığı ‘Neler Oluyor Hayatta’ programında anlattı.

Göksel Özdoğdu ile 62 yıldır evli olan Metin Akpınar'ın başka bir kadınla birlikteliğinden doğduğunu öne süren Duygu Nebioğlu'nun babalık davasını bir yıl önce Antalya Akseki'de açtığı dün ortaya çıkmıştı.

DNA raporuyla Metin Akpınar'ın, Duygu Nebioğlu'nun babası olduğu kesinleşti. Türkiye bu olayı konuşurken Duygu Nebioğlu'nun bir de Sevgi adlı ikizi olduğu ortaya çıktı.
Yaşanan bu sürecin artından Metin Akpınar’ın kızı olduğu mahkeme kararıyla belgelenen Duygu Nebioğlu Kanal D ekranlarında yaşadığı süreci anlattı.
İşte Duygu Nebioğlu’nun açıklamaları: "İnanılmaz bir linç yemeye başladım. Annem hakkında, Metin Akpınar hakkında… Sonuçta kendisi benim babamdır. Kendisini suçlayacak şekilde konuşmaları kabul etmiyorum.
Kamuoyunun vermiş olduğu tepkiyi anlıyorum. Yorumları okumayı bıraktım. Dün geceyi de uykusuz geçirdim.
Önce bunu kabullenmeye çalıştım, sonra babama ulaşmaya çalıştım. Kendisine ulaşmak hiç kolay olmadı.
Annem beni çocuk esirgeme kurumuna bırakmadı, bir bakıcı kadına bıraktı.
Bu kadının başına talihsiz olaylar geldi. Şu an annem hakkında da çok talihsiz şeyler konuşuluyor. Kimseyi üzmek, yıpratmak için yapmadım. Babamla da bazı konularda iletişim kuramadığım için kendi haklarımı aramak istedim.
Metin Akpınar’ın karakterine yönelik linç kampanyalarını istemiyorum.
Kötü şeyler yaşandı. Çocuk esirgeme kurumunda da aynı şekilde. Unutmak istediğim görüntüler var hafızamda. Geçmişi unutmak istediğim için bu davayı açtım.
Babama dava açalı 1 yıl oldu. Avukatlarım bana manevi güç verdiler. Ben onlar sayesinde bu davayı açabildim.

Babamı çok ikna etmeye çalıştım. Uzun uzun konuşmalar da yaptık. Eminim o da beni yıpratmak istemedi. Elinde olmayan nedenlerle bazı şeyler yaşandı.
Çocuk Esirgeme kurumundan çıktıktan sonra biz çok sevgi doluyduk. Adlarımızı biz kendimiz koyduk. Duygu’yu ben koydum, Sevgi’yi kardeşim koydu. Şuan basın yasağı olduğu için kardeşim hakkında konuşmak istemiyorum
Önce TRT’de hayran-sanatçı görüşmesi yaptık. Aradan 5 yıl kadar süre geçti, biz kendisiyle akşam 07.00’de masaya oturduk, sabah 07.00’de masadan kalktık. Ben ona hikayemi anlattım. Onun yaşadıklarını öğrenmek istedim. O gün beni bağrına bastı kendisi.
Ben babamla daha çok görüşmek istedim, kırıldığım noktalar oldu. Zamanını ayıramıyorum gibi hissettim, ya da onu rahatsız ediyormuşum gibi hissettim. Onunla görüşebilmek için inanılmaz mücadele verdim.
5 yıl boyunca benimle hiç iletişim kurmadı. Biz çalışanıyla konuştuk ilk olarak.
Babamdan imza aldım kitabına, hatıra olsun istedim. Bu 14 yıl boyunca senede 1 kez görüştük ama çok kısa görüştük. Arkadaşımın düğününe gitmiştim, ertesi gün babalar günüydü. Beraber çok güzel vakit geçirdik. Bana vakit ayırdı.
İletişim kuramayacağımı, vakit geçiremeyeceğimi anladım. Senelerce onu korumak için sessiz kaldım. Ailemi korumak istedim. Kırıldım, öfkelendim… Bu olay çözülsün istedim.
Babamı ikna edemedik, demek ki kendince özel sebepleri var. Babamın bir basın açıklaması yapıp beni tanıtmasını çok isterdim.
İnsanlar beni neden eleştiriyor onu da anlamış değilim. Paraymış, şuymuş buymuş… Beni büyüten aileden bana kalanlar benim hayatımı sürdürmeme yeter yani. Ben bunları para için yapmadım. Ben çok büyük bir hayvanseverim, çok büyük bir aktivistim.
Çok sevdiğim köpeğimi kaybettim, babamla olan olaylar… Benim psikolojimi bozdu. Annem ile babam bizden uzak köyde yaşıyorlar.2,5 yıl annemle babamla köyde dağda yaşadım. Sadece hayvanlarla iletişim kurdum.Sonra kimseye zarar vermeyecek şekilde bunu avukatlarımla konuşarak yol izledim"

ONLARIN BEKLEDİĞİ VE UMDUĞU BABA OLMAM KOLAY DEĞİLDİ"Kızlarımdan öğrendiğime göre bir yetiştirme yurdunda kalmışlar, 6 yaşındayken de Nebioğlu ailesi tarafından evlat edinilmişler. 20 yaşına geldiklerinde ise biyolojik ailelerini bulmak istemişler. Kendilerini ilk tanıdığımdan itibaren çocuklarım olarak kabul ettim. Hepimiz açısından en sağlıklı şekilde ilişkimizi sürdürmek için karşılıklı çaba sarf ettik. Bu şekilde yolumuz kesiştikten sonra onlara, eşim Göksel ile birlikte elimizden geldiğince maddi ve manevi destek olmaya çalıştık. Bunca yıldan sonra gelen bu haberin ardından onların beklediği ve umduğu baba olmam kolay değildi. İlişkimizi kendimize bir yol bularak sürdürmeye çalıştık. 2023 yılına geldiğimizde aramızdaki bağı resmiyete kavuşturmayı tercih ettiler. İtirazım olmadı ve kamuoyunu meşgul eden dava süreci başladı. Bu dava sırasında davayı zora sokacak herhangi bir çabam olmadı."VARLIKLARINDAN HABERDAR OLMADIĞIM ÇOCUKLARIMIN ÇEKTİĞİ ACILARDAN DOLAYI ÇOK ÜZGÜNÜM"Hukuki prosedürler tamamlandıktan sonra 13 Ekim 2023 günü itibariyle Duygu, benim nüfusuma geçti, hukuki işlem tamamlanınca kardeşi de geçecek. Kızlarımı tanımamdan itibaren bugüne kadar onları kabullenmemde ve onlara karşı duygularımda bir değişiklik olmadı. Bu dava sürecinin de buna olumsuz bir etkisi yoktur. Varlıklarından haberdar olmadığım çocuklarımın çektiği acılardan dolayı çok üzgünüm. Ayrıca eşim Göksel Akpınar'ı üzdüğüm için özür diliyorum. En önemlisi anlamsız bir şekilde üzdüğüm halkımdan özür diliyorum. Ne yazık ki hayat geriye doğru yaşanmıyor."