Gördüklerime inanamadım. Bu, evlendiğim adam, bir zamanlar bu kadar nazik ve sevgi dolu olan adam değildi. Masum kızımıza nasıl böyle davranabilirdi? Sahneler devam etti ve varlığından bile haberdar olmadığım bir yanını gösterdi. Kıza vurmamıştı ama onu içine soktuğu duygusal yük, onu yaralamaya yetmişti. Yüzü öfke ve sabırsızlıkla buruşmuş bir şekilde onu azarlamaya devam etti. İzlerken, aklımda sorular uçuşuyordu. Davranışlarındaki bu değişime ne sebep olmuştu? Bana anlatmadığı bir tür baskı mı altındaydı? Yoksa yüzeyin altında gizlice hep böyle bir zalimlik mi yapabiliyordu? Öfke, ihanet ve yoğun bir üzüntü karışımı hissettim. Video oynamaya devam etti ve sanki kendini yakalayıp, çok ileri gittiğini fark etmiş gibi aniden durduğu anları fark ettim. Kızın kolunu bırakıp neredeyse suçlu bir ifadeyle geri çekiliyor, sonra telefonuna geri dönüyordu. O tereddüt anları kısa sürdü ama bana belki de tamamen kaybolmadığına dair küçük bir umut ışığı verdi. Onunla yüzleşmem gerektiğini biliyordum
