Ben Linh, yirmi yaşındayım, tasarım bölümünün son sınıf öğrencisiyim.
Arkadaşlarım sık sık yaşımdan büyük gösterdiğimi söylüyorlar. Belki de bunun sebebi, beni tek başına büyüten güçlü ve çalışkan bir kadın olan annemle büyümüş olmamdır.
Babam erken yaşta öldü ve annem bir daha hiç evlenmedi. Bunun yerine, tüm hayatını bana destek olmak için çalışmaya adadı.
Bir gün gönüllü bir projeye katıldım. Orada teknik ekibin başı olan ve benden neredeyse yirmi yaş büyük olan Nam Kardeş’le tanıştım.
Sessiz, beyefendi bir adamdı ve sanki içindeki derin bir yarayı iyileştiriyormuş gibi derin bir sesle konuşuyordu.
İlk başta sadece saygı duyuyordum. Ama zamanla bana attığı her bakış, her sesi kalbimin daha hızlı atmasına sebep oluyordu.
Kardeş Nam’ın istikrarlı bir işi ve çok fazla deneyimi vardı.
Başarısız bir evlilik geçirmişti ama çocuğu yoktu.
Geçmişten bahsetmedi; sadece şunu söyledi:
